uyumadığı vakitler dışında günün hangi saati olursa olsun takım elbiseyi ikinci bir deri gibi üstünde taşıyan beyefendilerin; şaşkın, asabi, mutlu veya aşırı derecede korkmuş da olsa
belgin doruk gibi hüzünlü, ağlamaklı bir tonda konuşan hanımefendilerin tercih ettiği ve sadece i̇stanbul'da kullanıldığı iddia edilen türkçe.